Het was zwaar, afgelopen dinsdag en ook gisteren. Het was voor mij onmogelijk om aan Luca te denken of over haar te praten zonder te huilen. En aangezien ik bijna constant aan haar denk, heb ik heel erg veel gehuild die 2 dagen.
Misschien omdat Dinsdag en Woensdag voor ons de “grote” dagen in de week zijn geworden. Op Dinsdag ging ze dood en op Woensdag is ze gecremeerd.
Misschien omdat de realiteit van dit alles zich steeds meer naar de voorgrond begeeft.
Misschien omdat ik er zo naar verlang haar warme lijfje vast te houden.
Misschien omdat ik zo graag een kusje van haar wil krijgen.
Misschien omdat ik haar zo, zo enorm mis.
Misschien omdat ik er zo naar verlang haar warme lijfje vast te houden.
Misschien omdat ik zo graag een kusje van haar wil krijgen.
Misschien omdat ik haar zo, zo enorm mis.
Ik was verdrietig, boos, afgunstig. Vond geen troost, nergens in.
Vandaag was beter.
6 opmerkingen:
Zelfs mensen die haar maar 1 keer hebben gezien voelen zich enorm rot en leven met jullie mee(moi), dus jij die haar iedere dag zo enorm geknuffeld heeft, vrienden en familie..daar zijn geen woorden voor. Veel sterkte. Annemarie
Wat is het moeilijk, ik wilde dat ik iets kon zeggen wat helpt, of troost kan bieden.... het is zo hard, de hele dag mis je haar zo verschrikkelijk. Al die kleine dingetjes, dagelijkse rituelen zitten vol van/met Luca en die moet je nu allemaal alleen doen....Natuurlijk doet dat ontzettend veel pijn. Ik kan het me zo goed voorstellen. Ik hoop dat ergens dragelijk wordt veel liefs isis en pim
Konden we inderdaad maar iets doen om het te verlichten....Miranda
ik sluit mij hierbij aan...moet afgelopen dagen ook zoveel aan jullie denken. Nog meer dan anders....kus Wanda
Lieve Detje en John
Ja wat kunnen we zeggen...
Alleen dat we heel veel aan jullie denken en aan Luca. Konden we maar even bij jullie zijn om jullie even vast te houden en te knuffelen. Veel sterkte en liefde zenden we jullie vanaf deze kant van de wereld. Ik hoop dat het bij jullie aankomt!
Kus van Marco, Evelien, Bas en Anne
ik wou dat ik jullie kon troosten en kan het me niet voorstellen hoe jullie je voelen en aan de andere kant kan ik me wel inleven in jullie gedachten en gevoelens....sterkte lieffies!
Sandra
Een reactie posten