Verbouwen

Waar ik het nog helemaal niet over heb gehad is over het feit dat we gaan verbouwen. Voor mij bijna oud nieuws omdat we de knoop maanden geleden al hadden doorgehakt.

Het was wel een ENORME knoop om door te hakken. En daar hebben we dan ook lang over gedaan zeg. In de afgelopen jaren heb ik, af en aan, uren achter de computer gezeten, op zoek naar een ander huis. Ik keek naar van alles, van bouwvallen tot luxe, gerenoveerde huizen. Ook keek ik in verschillende wijken van Sydney. We hebben heel wat huizen gezien, soms omdat het echt iets leek, vaak ook omdat ik gewoon heel nieuwsgierig was. Het ene weekend waren we in Surry Hills te vinden, het volgende in Redfern, dan weer in Balmain, Bondi Junction en soms zelfs in onze eigen buurt Darlinghurst. Halverwege vorig jaar hadden we zelfs een makelaar over de vloer en waren we overtuigd dat we zouden verkopen en tijdelijk te huren tot we ons volgende huis zouden kopen. We begonnen met inpakken om het huis zo toonbaar mogelijk te maken zodat het tijdens onze vakantie in NL open zou kunnen zijn voor inspectie. Tja, en toen begon het toch te knagen. Want 25 Sherbrooke is een leuk huis, quirky zoals ze hier zeggen. Het is oud [maar liefst 100 jaar, en dat is al snel oud hier]. Het voorste gedeelte van het huis was van origine een stal. De generaal had zijn verblijf in Palmer Street, in het huis direct achter ons en hij hield zijn paard in Sherbrooke Street. Toen John het in 1993 kocht had het zelfs een hijsbalk boven dat kleine raampje bovenin de voorgevel. Om de balen hooi naar boven te krijgen. Die hijsbalk gaan we zeker weer terug laten komen.
Het zou zo in Amsterdam kunnen staan!

Quirky dus, anders dan anders, geen doorsnee terrace of cottage, zoals je die hier zoveel ziet. En met 2 verdiepingen hebben we best veel ruimte, alleen door hoe het nu is ingedeeld gebruiken we maar 2/3 van het huis. De keuken is op de eerste verdieping, direct achter die deuren. Dat zijn ook de deuren waar John uit viel en zijn beide hielbenen brak........
En nee, ik had hem niet geduwd...............
En ja, het is gelukkig allemaal goed gekomen, hij heeft nu alleen een nog grotere schoenmaat........


Met de keuken dus op de eerste verdieping hebben we daar ook de woonkamer. Met de slaapkamers boven maken we van de begane grond eigenlijk helemaal geen gebruik. En dat gaan we veranderen. We gaan de keuken en woonkamer naar beneden verplaatsen zodat we meer gebruik van onze "achtertuin"
kunnen maken. En onze douche is op de eerste verdieping, grenzend aan de keuken. Vraag me niet waarom. Dat gaat dus ook veranderen.
Met behulp van een leuke architect die een paar jaar in Amsterdam heeft gestudeerd liggen onze plannen nu bij de gemeente. Begin Januari is er iemand van de gemeente langs geweest om de bestaande situatie te beoordelen. Dat was snel want we hadden de plannen net voor kerst ingediend. Hopelijk houden ze dat tempo vast daar bij de gemeente.
Het zal een hectische tijd worden. Het is een grote verbouwing en uit eigen ervaring weten we dat het stressvol is. We hadden de knoop doorgehakt voordat Luca overleed. We hadden al een paar afspraken gehad met de architect. De dinsdag dat Luca overleed stond hij voor een dichte deur, we hadden die ochtend ook een afspraak met hem. Om de een of andere reden is het belangrijk voor mij dat het een beslissing van voor haar overlijden is. We weten dat we ons niet zomaar in iets storten, bijvoorbeeld als reactie op wat er is gebeurd. En het biedt afleiding. We hebben verschillende afspraken gehad bij Matt [de architect]. De meeste keren gingen we met een zwaar gevoel richting zijn kantoor om er vervolgens energiek vandaan te komen. Want het is leuk om je eigen huis tot in detail te plannen en te fantaseren over hoe het zal worden. Zelfs in deze omstandigheden.