Ik loop al het hele weekend rond met een kater. En dat is niet alleen van de wijn die ik vrijdagavond heb gedronken. Ik ben toch wel heel erg teleurgesteld dat Luca's hartfunctie niet vooruit is gegaan. Hetzelfde geldt voor John, hij had ook hoge verwachtingen. En dan schreef ik afgelopen vrijdag wel zo mooi over "in het nu leven" maar die instelling is momenteel toch echt ver te zoeken. Ik baal, ben boos en verdrietig en maak me zorgen; wat betekent dit nu voor Luca.
Niemand die het antwoord heeft.
zondag 24 augustus 2008
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
6 opmerkingen:
Lijkt me enorm logisch dat je je zo voelt. En in het nu leven is prachtig en helemaal goed, soms werkt het alleen even niet. :-(
Sterkte!
Liefs, Eveline
Zo vervelend om dit te lezen, je kunt nu alleen maar weer afwachten en in het nu leven ja. Hoe moeilijk het ook is maar het lukt jullie toch aardig dacht ik zo. Ik bel snel weer om lekker bij te kletsen ok? Dikke kus van Natas
xxxx
Ach liefies...
Nix anders dan dat we aan jullie denken. Kracht wordt gezonden. Liefde wordt gezonden. Mijn hersenen werken overuren om dit allemaal naar Sydney te sturen.
Liefs en kussen,
Ciska
Je vorige stukje was zo mooi en sterk en nu zou ik willen dat ik zo'n inspirerend stukje kon schrijven maar woorden schieten te kort. In het Nu leven gaat dus ook met ups en downs. Veel sterkte en wij kunnen helaas niks anders dan aan jullie denken...
Het is ook frustrerend af en toe, je kunt niets doen, bij veel andere dingen kun je denken als ik iets harder werk of iets beter mijn best doe, komt het goed, maar bij zo'n hartje is het afwachten. Maar blijf je vasthouden aan de gedachte dat er genoeg kinderen zijn met hlhs die al wat groter zijn en met wie het heel goed gaat. En als het weer lukt om in het NU te blijven, geniet je natuurlijk dubbel en dwars van jullie prachtige meisje.
liefs, Elle
Voelen jullie je al ietsje beter?
Miranda
Een reactie posten