Hoe thuis zijn toch ook weer de nodige stress met zich meebrengt………… Dit is de tweede week thuis en er is alweer het nodige gebeurd. Ik weet dat ik heb geklaagd over het ziekenhuis leven maar het heeft toch ook wel zijn voordelen……je hoeft niet zelf voor je eten te zorgen, geen boodschappen te doen, geen 20 wassen te draaien [want veel was hebben we, zeker als Luca over ons beddengoed blijft overgeven] en ga zo maar door. Maar goed, dit is geen nieuws voor alle lezende moeders onder jullie. Waar ik meer mee zat in de afgelopen dagen was de vraag of Luca wel genoeg borstvoeding kreeg. Ook de vraag waar iedere nieuwe moeder mee worstelt, denk ik. Maar goed, de nadruk lag er bij Luca erg op dat ze in gewicht aan moest komen, dat was tenslotte waarom we in het ziekenhuis in Sydney moesten blijven en ook in Melbourne waren we hier herhaaldelijk op gewezen. En ook al was ik hier in het begin vrij ontspannen over, al dit gepraat over gewichtstoename en hoe dit te bewerkstelligen is/was toch een soort obsessie geworden voor mij. Nu was het ook nog eens zo dat Luca afgelopen zaterdag zelf haar sonde slangetje uit haar neus had weten te trekken. Wij besloten om niet meteen naar de eerste hulp afdeling van een ziekenhuis te gaan om een nieuwe in te laten brengen, ze dronk toch al voornamelijk van de borst en het was een goede gelegenheid voor ons om nu eindelijk alle medicatie direct aan luca te geven in plaats van via de sonde. Dit ging allemaal goed en Karen, de Care Manager van Luca vond het ook een goed idee. En hoewel alles goed ging begon ik me toch heel veel zorgen te maken, drinkt ze wel genoeg, vroeg ik mezelf steeds af. Arme John, wat hij ook tegen me zei, ik kon het niet los laten. Daarom de afspraak voor aanstaande donderdag om haar te wegen verplaatst en zijn we gisteren naar het ziekenhuis gegaan. En wat blijkt? 140 gram aangekomen in 5 dagen!!!! Ineens zag ik die bolle wangen weer en zag ik Luca weer als mijn kleine meisje inplaats van als een “object dat aan moet komen”. Hartstikke goed dus en we hebben nu officieel een “slangenloze ” baby. Ze doet het allemaal zelf, echt geweldig! En ik heb met mezelf afgesproken me geen [of in ieder geval minder] zorgen te maken over haar gewicht. Volgende week dinsdag moeten we weer wegen en tot die tijd probeer ik er niet over na te denken.
In plaats daarvan gaan we lekker van het mooie weer genieten, want ja het is hier inmiddels alweer lente en een hele aangename 26 graden!
In plaats daarvan gaan we lekker van het mooie weer genieten, want ja het is hier inmiddels alweer lente en een hele aangename 26 graden!
5 opmerkingen:
Zo zie je maar weer dat alle zorgen die je je kunt maken over je eigen kind universeel zijn. Wij zien op de foto's/ video alleen maar een mooie, "blakende" tevreden baby, 't is echt een poepie. Veel succes met de was, wacht maar af; grasvlekken, vetvlekken etc. in net nieuwe kleren zijn ook leuk....Martijn, Miranda, Serra.
Mooie mijlpaal dat ze géén sondeveoding meer nodig heeft. Het zonder sondevoeding komen is meestal een kritisch punt bij onze hartekindjes. Dus goed als luca het zelfstandig kan. Als je nog tips nodig heeft over braakvrij medicatie toedienen dan hebben we er nog een paar. Buiten de stress items veel plezier samen.
gr., Do, Arno, Ralph en Ophélie
Heb je een nieuw bedje? Ze ligt er schattig in! En wat goed dat ze zo aangekomen is, echt een Okey, veel vreten en drinken. Goed zo! Waarschijnlijk gaat het vanaf nu een stuk beter met haar en jullie. Niet te veel zorgen maken hoor, jullie doen het hartstikke goed als ouders. Kunnen veel een puntje aan zuigen. Een engelen geduld moet je hebben met een baby, en dat is jou wel toevertrouwd, dat heb je al laten zien toen Jip nog maar piepklein was. We komen volgend jaar haar 1ste verjaardag met jullie vieren. Jippppiiiiiieeeee. Dikke kus Peter Natas en Jippppppieiiieeee xxxxx
Al die adviezen.... van verloskundigen, verpleegkundigen, en weet ik niet wat voor -kundigen meer, je wordt er mesjogge van! Gewoon je hart volgen (en omdat je dat hebt gedaan heb je nu rust over het gewicht van jullie mooie wondertje, je had gewoon even bevestiging nodig)! Sterkte in de wasstrijd! Groetjes, Eveline
Wat kan ik hier nog allemaal aan toevoegen? Weinig behalve dat het heel herkenbaar is! Wat een heerlijk moppie en wat zijn ze nog mooier he...als ze geen lijntjes meer hebben! Jullie doen het geweldig! kus Aran, Wanda en Thom
Een reactie posten