Even een kort berichtje en wat foto’s. Met Luca alles goed. Vorige week bij de cardioloog geweest, hij is tevreden, we moeten volgende week donderdag bij hem terugkomen. Gisteren naar Westmead ziekenhuis voor een afspraak met Karen, de care manager. Zij bleek ziek, beetje vervelend om helemaal voor niks daar naartoe gereden te zijn, zeker omdat John hiervoor een vrije dag had genomen. We hebben haar wel gewogen, 95 gram aangekomen. 150 gram is het gemiddelde dus daar zat ze deze keer onder. We blijven haar wekelijks wegen en kijken het voorlopig zo nog even aan. Vandaag bij het Early Childhood Centre [soort consultatieburo] geweest. Op woensdag houden ze “moeder groep”, dus een kans om andere moeders te leren kennen. Volgende week maandag heb ik hier een afspraak, ook belangrijk om alle “normale” ontwikkelingen in de gaten te houden. Hier gaan we haar dan ook wegen, meten en wat al niet meer.
Met mij gaat het wat op en neer. John is weer aan het werk en soms voel ik me best eenzaam. En emotioneel. De afgelopen weken zijn zo hectisch geweest, er was weinig tijd om stil te staan bij onze situatie. Nu we thuis zijn begint dit te veranderen voor mij. Het lijkt of ik me nu pas realiseer wat we allemaal meegemaakt hebben. Als ik nu naar foto’s kijk van net na de operatie en zie hoe ze erbij heeft gelegen………….ik kan maar moeilijk onder woorden brengen hoe dat voelt. En als ik me dan bedenk dat het 8 november alweer zover is, de tweede operatie, pffffff. Ik mis jullie allemaal, familie, vrienden,, vooral mijn moeder,, juist mijn moeder.
Op een vrolijkere noot, wat ziet ze er lief uit op de foto’s, vinden jullie niet?
4 opmerkingen:
Het is ook allemaal enorm heftig. Mijn petje af hoor om dit met je eerste te moeten meemaken. Ik kan me voorstellen dat je nu iedereen in NL enorm mist. Wellicht vind je het leuk als ik even langskom (helaas wordt dat wel na de schoolvakantie, lijkt me teveel om met vier aapjes aan te komen zetten)? Laat maar wat weten. Je weet me te vinden. Alle sterkte! Groetjes, Eveline
Wat zouden wij in NL allemaal graag bij je geweest zijn op dit moment! En je moeder al helemaal! Niet vergeten dat we toch aan je denken en eigenlijk heel dichtbij zijn. Je hebt er misschien niet veel aan maar het is wel zo. Zorg nou maar voor veel logeerruimte volgend jaar, dan komen wij samen met jullie en luca het eerste kaarsje op haar verjaardagstaart uitblazen. Lijkt me geweldig!! Hou je taai en ik bel snel weer. Dikke kus Peter Natas en Ji xxxxxxxxx
wat zouden we graag bij jullie zijn...of dat jullie hier in Nederland konden zijn..Luca ziet er blakend gezond uit en met een mooie bos haar! Ik lees dat de tweede operatie al 8 november is....Dit is een bijzondere dag, want Noah is op 8 november geboren..Volgens mij gaat dit heelveel geluk brengen!! Ik wou dat ik ook kon zeggen, dat ik even langskom...maar dat lukt gewoonweg niet. Geniet van de lentezon met de kleine...Dikke kus voor jullie van ons
Hey Detje and John, Luca is so cute. I love her cot too. I want to climb in there with her and give her a big cuddle. Great that you are home in Sydney.....big kisses from all of us
deb terry sadie and lois
Een reactie posten