We vlogen met jetstar om onze vouchers, die we hadden overgehouden aan onze vlucht terug uit Thailand, niet te laten verlopen. De laatste vlucht op de Vrijdag avond; mental note to self om die vlucht vooral nooit meer te boeken. Geen gezellige mensen die om wat voor reden dan ook op dat tijdstip vliegen. Voornamelijk mensen die voor hun werk in Sydney moesten zijn en gewoon zo snel mogelijk naar huis willen, denk ik.
Anyway, het begon al met de taxi. Keurig een taxi geboekt met kinderzitje, komt er een taxi zonder. De chauffeur haalde zijn schouders op, wat hem betreft konden we zonder ook mee. Niet ideaal, maar natuurlijk geen zeeen van tijd om een andere taxi te laten komen want we moesten tenslotte ons vliegtuig halen. Aan ons om Anouk op haar plek te houden. Daar had ze al snel genoeg van wat resulteerde in gekrijs. Niet echt een ontspannen manier om je weekendje weg te beginnen. Komen we er halverwege ook nog eens achter dat we de kinderwagen waren vergeten ! En dat alles in de avondspits!
Uiteindelijk met kinderwagen en al op tijd op het vliegveld, zwetend en wel want we hadden ons lekker dik aangekleed voor het koude weer in Melbourne.
Daarbij nog de verwarring op het laatste moment over welke gate we nu moesten hebben maakte dat de vlucht met meer stress gepaard ging dan onze vlucht naar NL.
Dat glaasje bubbels was dus wel verdiend.
Melbourne was super. In tegenstelling tot Sydney gaat de term Gezelligheid wel samen met Melbourne. Het tempo ligt er lager, mensen zijn net wat relaxter, er rijden trams en het centrum van de stad is een wirwar van steegjes vol met cafe’s, restaurants en hele leuke winkels. In de pub waar we op de zaterdagmiddag hebben geborreld brandde een knapperend haardvuur en hing er [godzijdank] geen loeigroot tv scherm aan de muur waarop de een of andere rugby wedstrijd wordt uitgezonden. Een verademing.
Alana en Jose en baby Levi wonen in South Melbourne, een prachtige wijk met een superleuk speeltuintje en leuke cafeetjes met lekkere koffie om de hoek. Dat werd ons vaste ochtend ritueel. Het weer was ook heerlijk, droog en zonnig [terwijl het op dat moment in Sydney met bakken uit de hemel kwam, da's fijn]
Anouk was helemaal weg van Levi, kon geen genoeg van hem krijgen. Ze wilde alles met hem delen, haar eten, haar drinken, alles.. Ja, dan kan delen blijkbaar wel;-)
De kinderboerderij was ook een groot succes
Het was gezellig!
5 opmerkingen:
Oh wat is Anouk al weer gegroeit!! gaat zo hard! en ja wat is Melbourne toch heerlijk niet! Vind het zo jammer dat Sydney niet kan tippen aan de gastvrijheid in Melbourne, gedoe met reizen met kinderen klinkt bekend, wij neurieen dan gewoon het mission impossible muziekje in ons hoofd en kunnen dan vaak toch wel weer lachen...xx Annemarie (die ooit met een kind van 1 jaar een intercontinentale vlucht heeft gemist! tumtum, tada tumtum.. tadatadadaaa)
heej ze gaat op haar grote zus lijken of niet?
groetjes van pim
Yep ik lees nog mee (hoewel mijn computer de laatste weken niet weergaf dat je nwe stukjes had geschreven, hoewel ze er kennelijk al wel stonden... computers=stom) .
Wat is Anouk groot! Lekkere open deur, maar echt, wat een meid al, heerlijk.
Hier... hmmm, veel gedoe op werkfront, verhuizing met de groep over argh, nog maar 10 dagen, brrr. Jouw werkverhaal: bekend terrein :(
Verder alles oké met ons zelf, hoewel gezeik in de 36 uur elders z'n sporen hier ook achterlaat.
LIEFS EN KNUFFELS!!
Ciska
Jeetje mina wat is jullie meisje groot geworden zeg. Ze lijkt helemaal geen baby meer! Ongelofelijk. :-) Heerlijk hoor zo'n weekendje Melbourne.
Dikke knuffel!
Eveline
Fijn om (weer) wat te lezen; ik dacht dat je er helemaal mee gestopt was. En wat lijkt Anouk op Luca! Veel liefs Miranda.
Een reactie posten