Niclas is het zoontje van Anabella en Rene. Zij is Australische, hij Nederlander. Niclas overleed bijna 2 jaar geleden. De verpleegkundige van het consultatieburo heeft ons met elkaar in contact gebracht en sinds die tijd trekken we veel met elkaar op.
Afgelopen zaterdag, op 4 december, had Niclas 5 moeten worden. 1 dag voor Sinterklaas, naar wie hij zijdelings vernoemd is omdat Rene en Anabella zoveel leuke herinneringen hebben aan de Sinterklaas traditie. Zij hebben deze dag gebruikt om samen met hun familie en vrienden Niclas te herdenken en dat hebben ze heel mooi gedaan.
Ze hadden iedereen uitgenodigd om naar Centenial Park te komen op de plek waar zij vorig jaar bomen hebben geplant voor Niclas en Emily, hun dochtertje. En ze hadden iedereen gevraagd om een gedichtje voor Niclas te schrijven, zoals wij dat doen als we Sinterklaas vieren. We hebben allemaal ons eigen gedichtje voorgelezen en deze daarna in de boom van Niclas gehangen. Er vloeide veel tranen maar er werd ook gelachen, om de grappige gebeurtenissen en leuke herinneringen die werden beschreven.
Daarna was het tijd voor de kinderen om hun schoen te zetten, onder de boom van Niclas. “Waarom?” hoorde ik verschillende Australische kinderen vragen. Goede vraag natuurlijk en sommigen waren ook behoorlijk sceptisch. Alleen de belofte dat ze de schoen terug zouden krijgen MET een kadootje erin trok ze over de streep.
En vervolgens werden de broer van Anabella en een vriend omgetoverd tot Sint en Piet. Samen met nog een Nederlander in het gezelschap hebben we nog even de puntjes op de i gezet want een Sinterklaas zonder baard kan natuurlijk niet. Waar een stuk keukenrol al niet goed voor kan zijn!
Alle kinderen kregen een kadootje met gedicht in hun schoen. Ook voor Luca was er een pakje met gedicht.
Sint en Piet
Niclas' boom
een kadootje voor Anouk en Luca
Rene met Anouk en Emily
Het is niet dat ik een antwoord verwacht maar ik vraag me af waarom kinderen doodgaan....
5 opmerkingen:
ben er stil van Detje...tranen in mijn ogen....waarom ...
kus!
Wat een bijzondere mooie manier om de geboortedag te vieren van Niclas. Ook ik een brok in mijn keel...ik snap er ook hélemaal niets van...liefs Wanda
Wat leuk zo'n sinterklaasfeest met allemaal zomerkleertjes. En al die kindjes met 1 schoentje aan! Sinterklaas is een mooie traditie en wat een mooi ritueel en herdenking hebben jullie vrienden van het overlijden van Niclas gemaakt. En wat ontroerend een pakje voor Luca. Wat zou ze die graag uitgepakt hebben. Wat lijkt het me heerlijk voor jullie dat Luca er voor anderen ook zo vanzelfsprekend nog bijhoort. Ik kan me voorstellen dat het een emotionele dag was. Kinderen horen niet dood te gaan en helemaal niet als ze nog zo ontzettend klein zijn. Vaders en moeders horen ook niet zo op de proef gesteld te worden.
oh ja groeten van isis en pim
Dikke vette zoen!!!
Ciska
Een reactie posten