zandstorm en meer

2 weken geleden alweer dat ik voor het laatst heb geschreven en ik heb het gevoel dat ik een enorme inhaalslag moet maken want er is veel gaande aan deze kant van de wereld.
Om maar te beginnen met die enorme zandstorm die gisterochtend de hele stad rood kleurde. Ik geloof dat het bij jullie het nieuws heeft gehaald [betekent waarschijnlijk dat er verder niet zoveel gaande is in Nederland en omstreken] maar eerlijk is eerlijk, het leverde de nodige mooie plaatjes op. De avond ervoor hadden we Frank, Elle en Kaio van het vliegveld gehaald en die hadden al de nodige hinder ondervonden van de storm. Een uur boven Sydney rondvliegen en een poging tot landen die werd afgebroken maakte het een spannende eerste ontmoeting met Sydney. Ook al heb ik natuurlijk helemaal geen invloed op het weer, ik voel me er toch een soort verantwoordelijk voor als er mensen uit NL overkomen. Dan wil ik gewoon zo graag dat het mooi weer is. En dat was ook de verwachting voor gisteren. Maar omdat de wind vanuit het westen de hele nacht flink had aangehouden werden we dus verrast met een flinke laag stof uit de outback. Heel spectaculair om te zien, dat zeker, maar om nu zo je vakantie in het zonnige Australie te beginnen? Gelukkig klaarde het in de loop van de middag op en was de lucht weer mooi blauw.

(Laat John nou net de auto hebben gewassen afgelopen weekend)

Afgelopen maandag is mijn zwangerschapsverlof ingegaan en dat was ook de dag dat de aannemer begon met de betonnen vloer. Die moet eruit omdat we vloerverwarming krijgen. Of nou ja, omdat ik vloerverwarming heb afgedwongen. John trekt het wel, zo'n 3 maanden per jaar in een koud huis doorbrengen maar ik ben er echt helemaal klaar mee! Anyway, de hele week dus al herrie want het beton is heeeeeel hard volgens de aannemer. En de buurman over de rooie omdat hij [een beetje] ingeparkeerd was. Schuin tegenover ons zijn ze ook aan het verbouwen en gisteren kregen we nieuwe buren dus het is echt een gekkenhuis in dit kleine straatje met vrachtwagens, containers, bouwvakkers en wat al niet meer. (Over een paar maanden ziet het ervast beter uit)

Ik heb me dus beslist niet verveeld de afgelopen week. Voldoende afleiding mag ik wel zeggen. Mijn laatste dag op het werk was trouwens leuk. Gelukkig geen stress om mijn werk afteronden, gezellig koffie gedronken met collega's en met een voldaan gevoel de deur achter me dichtgetrokken. In de afgelopen maanden zijn er zeker momenten geweest waarop ik dacht dat ik de verkeerde keuze had gemaakt om een andere baan aantenemen na het overlijden van Luca. Maar nu het achter de rug is heb ik toch een voldaan gevoel. Dit contract was een tijdelijk contract maar mijn manager wil me graag terug. Dat is een leuk compliment maar first things first en dat is dit meisje veilig op de wereld brengen! En van haar genieten! En haar komen laten zien in NL!