De winter is inderdaad begonnen. Niet dat het nu zo koud is, maar wel hebben we last van alle virussen die gepaard gaan met de veranderingen in het weer. Het begon met Luca, toen was John een paar dagen geveld en afgelopen weekend was ik aan de beurt. En daarna John ook weer. Met Luca zijn we naar de huisarts geweest. Ze heeft een infectie aan de bovenste luchtwegen, een virus, dus moet vanzelf weer overgaan. Het gaat nu gelukkig alweer beter met haar maar vorige week moest ze steeds zo hoesten dat ze ervan moest overgeven. Dit was ook de eerste keer dat we allemaal tegelijk ziek waren, pffff, zwaar hoor als je gewoon voor iemand anders moet blijven zorgen terwijl jezelf ziek bent. Die goede tijden van ongestoord in je bed kunnen blijven tot je weer beter bent zijn voorbij:-(

Vorige week zijn we bij de cardioloog geweest. Het resultaat van de 2e operatie
is erg goed. De cardioloog is hier meer dan tevreden over. Alleen Luca’s hartfunctie [hoe haar hart samentrekt] is nog altijd verminderd. Het leek wel weer een heel klein beetje beter dan tijdens de laatste echo van 2 maanden geleden maar hij noemde het nog steeds matig verminderd. Dat was een teleurstelling, we hadden zo graag gehoord dat het beter was. Voor nu blijft haar medicatie ongewijzigd en moeten we over 3 maanden terug komen. Het voelt weer als een extra onzekerheid, wat als het niet verder verbetert? Moeilijk om dat weer een plekje te geven en weer gewoon verder te gaan met het leven van alle dag.

Intussen is onze baby alweer zo’n heel meisje geworden. Ze kletst, hele verhalen, mama ahmama ahjaja dada baah, en pas imiteerde ze een perfecte “oma”. Ze schudt haar hoofd “nee,nee,nee” en doet dit op de meest toepasselijke momenten. Ze speelt het liefst met de mobiele telefoon en de computer [waar speelde wij vroeger mee????] maar ook een plastic bakje met dopjes vindt ze geweldig. Ze vindt het leuk om te staan, op haar buik liggen gaat wel beter maar is nog steeds geen hobby. En haar eerste tandje komt door!