Inmiddels alweer zaterdag en gisteren is het er helemaal niet meer van gekomen om te schrijven. Maar wat een TOP DAG was het gisteren! Ik kan er nog niet over uit. Toen we bij haar kwamen bleek ze al helemaal zelfstandig adem te halen en alleen nog maar heel soms liet ze het beademingsapparaat het werk voor haar doen. Dit werd in de loop van de dag alleen maar beter en de kans werd steeds groter dat ze helemaal van de beademing af zou gaan. In de loop van de middag werden er 2 slangen verwijderd die nog in haar borstje zaten. Dit waren behoorlijk grote slangen dus het zag er meteen al een stuk beter uit toen die eruit waren.
’s Avonds na het eten waren we nog bij haar en we zouden net naar huis gaan toen de dokters kwamen om het beademingsapparaat te verwijderen. Het meest vervelende was nog om die grote pleister van haar mooie kleine neusje te halen. Dat vond ze niet fijn, dat was wel te merken, we hadden haar nog niet zoveel zien bewegen als op dat moment. Maar het was allemaal snel achter de rug en toen gingen voor het eerst echt goed haar oogjes open. Ik had mijn gezicht dichtbij dat van haar en sprak tegen haar en binnen no time had ze mijn ogen gevonden en hield ze mijn blik vast. Echt geweldig, dat moment kan niemand ons ooit meer afpakken. Ze maakte zo’n ontspannen indruk, haar gezichtje was helemaal ontspannen, haar handjes open, zo ontzettend mooi om te zien. Dit duurde maar een paar minuten [het leek wel voor altijd, zo intens] en toen ging ze weer lekker slapen.
Ze lijkt geen pijn te hebben of zich ongemakkelijk te voelen. De artsen denken dit ook omdat haar hartslag en bloeddruk zo goed zijn. Ze krijgt momenteel alleen panadol toegediend om eventuele pijn tegen te gaan.
Ze zijn allemaal zo tevreden over haar en dat is zo fijn om te horen. Ze hebben ons beloofd dat we haar vandaag even vast mogen houden. Gisteren hebben we al zelf haar luiertjes verschoond. Ik kan niet wachten tot ze van de IC af mag, dan kunnen we het grootste gedeelte van de verzorging zelf doen.
Als alles zo blijft gaan dan zal dat niet lang meer duren!
Ze heeft de afgelopen 36 uur onder de lampen gelegen omdat ze behoorlijk geel was. De bilirubine is al sterk gedaald dus waarschijnlijk kan ze er vandaag alweer onder vandaan. Dat zou fijn zijn want ze heeft steeds een soort hoofd bandje over haar ogen om haar ogen tegen het licht te beschermen. Dus ook al is ze nu meer wakker kan ze nog steeds haar oogjes niet open doen als ze dat wil.
De sondevoeding gaat goed. Ze krijgt steeds iets meer toegediend en ze voegen extra voedingsmiddelen toe aan mijn melk. Dit is nodig omdat ze normaal gesproken veel meer zou drinken dan dat ze nu toegediend krijgt.
Ik denk dat we vandaag wel wat leuke foto’s kunnen maken. Die zal ik dan meteen op de blog zetten.
Tot later!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten