Zwanger in Sydney.....de kinderstoel is een kado van Mel Wallace

Om het niet bij voornemens te laten schrijf ik maar direct weer een stukje. Over mijn zwangerschap deze keer. Zoals jullie op de foto's kunnen zien groeit mijn buik [of beer gut, zoals John het ook wel noemt] gestaag.

Ik had afgelopen woensdag een afspraak bij de verloskundige en ook deze keer was alles weer in orde. Niet dat er heel veel gecheckt wordt, eigenlijk alleen mijn bloeddruk, de hartslag van de baby en de grootte van mijn buik [nou ja, de baarmoeder dan om helemaal precies te zijn]. Meestal sta ik binnen 10 minuten weer buiten. Deze keer moest ik echter ook bloed laten prikken om ijzer te controleren en ik moest een glucose test doen, een screeningstest om zwangerschapsdiabetes uit te sluiten. Resultaten waren allemaal goed, dus dat ook weer achter de rug.

Zwanger zijn is hier meer een medische aangelegenheid dan in Nederland. Het is heel gebruikelijk om in het ziekenhuis te bevallen en 1 op de 3 vrouwen bevalt hier middels een keizersnede. Thuis bevallen kan wel maar komt niet veel voor. Je moet dan in ieder geval particulier verzekert zijn en in de meeste gevallen is je eigen bijdrage dan nog erg hoog. Dat heeft onder andere te maken met de "aansprakelijkheids cultuur" die hier heerst. Ze doen hier wat dat betreft niet onder voor Amerika.
Wij zijn via Medicare verzekert, laten we zeggen het ziekenfonds van Australie. Iedereen betaalt 1.5% belasting hiervoor en onder Medicare worden alle behandelingen in de publieke gezondheidszorg vergoed. Wil je gebruik maken van prive ziekenhuizen dan moet je je particulier verzekeren. De kwaliteit in de publieke gezondheidszorg is over het algemeen net zo goed als in de prive ziekenhuizen en er is een goed ziekenhuis voor vrouwen en kinderen [Royal Hospital for Women] in Randwick, een kleine 10 minuten bij ons vandaan. We hebben goede verhalen gehoord dus de keuze was snel gemaakt. We hebben gekozen voor wat ze hier noemen het Natural Birthing Centre. Volgens mij kennen ze dit ook wel in Nederland. Het is een afdeling in het ziekenhuis, je wordt begeleid door verloskundigen en je bevalt in een "huiselijke" slaapkamer [dat "huiselijke" moet je dan wel met een korreltje zout nemen] met een grote aangrenzende badkamer. Die badkamer is echt geweldig! Er is een enorm groot bad en ongeveer 40% van de vrouwen heeft een waterbevalling. De verloskundige vertelde dat zodra vrouwen in dat bad terecht komen ze er meestal niet meer uitkomen voor de baby geboren is.
Mocht er iets misgaan dan zijn we al in het ziekenhuis en is medische hulp dichtbij. En als alles goed gaat mag je binnen een paar uur naar huis. In de dagen na de geboorte komt de verloskundige dan een paar keer op bezoek, kraamhulp zoals in Nederland kennen ze niet.

We nemen het er momenteel nog van dat we nog met zijn tweeen zijn, uit eten, naar de bioscoop, al die dingen die straks wat moeilijker te organiseren zijn. Over het uit eten gaan moet ik ook eens een keer wat schrijven, dat is hier namelijk echt heel erg goed.