Ik heb een heel leuk kinderdagverblijf gevonden in Rosebery, hier 5 km vandaan, om de hoek van waar ik per volgende week werkzaam zal zijn.
Vorige week zijn we de hele week wezen oefenen. Ik dacht dat we 2 keer zouden gaan maar Mim, de eigenares van het KDV vond het een beter plan om iedere dag even te komen. Dat kwam omdat Anouk haar iets mindere kant liet zien. Ze vond het prima om daar te zijn maar wilde haar eigen gang gaan en vooral niet meedoen met de groep. Als ik haar probeerde over te halen was het meteen drama. NOOOOOO, NO WAY, AUW, huilen, over de grond rollen, you get the picture.
Gisterochtend vol goede moed haar lunchpakketje gemaakt en haar rond half 10 gebracht. Paar keer uitgelegd dat ze bij de kindjes ging spelen, daar zou eten en slapen en dat ik haar dan weer zou ophalen, waarop ze zei: "okay" [en hoe dat ook klinkt met zo'n lekkere australische drawl]Toen ik haar gedag zei keek ze me zo heel lief aan, streek met haar hand over mijn gezicht, gaf me een kus en zei: bye mam, bye bye..........
En vervolgens hebben ze de hele dag geen kind aan haar gehad! En ze had zo lief haar meegebrachte speelgoed gedeeld........Nou vraag ik je!
Geen tranen dus, van beide kanten. Al voelde ik me gisteren wel wiebelig. Vandaag gaat dat echter al een stuk beter en zit ik in alle rust dus even op mijn blog te schrijven, zonder een kind dat alle laadjes overhoop haalt en er met de viltstiften vandoor gaat.......
Ik denk dat de timing voor ons alletwee goed is.
Volgende week begin ik met de nieuwe baan, coordinator voor een dagbesteding voor mensen met een verstandelijke beperking. Ik heb zin in de nieuwe uitdaging en ben ook heel erg blij om de onregelmatige diensten en weekend diensten te laten voor wat ze zijn!
en Kath, welkom in Sydney. Het zwembad op de foto is het Andrew Boy Charlton in the botanical gardens, echt een super zwembad!Mocht je meer info willen, mijn email is detje@exemail.com.au
