Op 16 december toog ik met Amy en consorten naar het Sydney Entertainment Centre in Darling Harbour om de Gorillaz te zien optreden
Aten we sushi bij Zushi in Crown Street
Dronk ik mijn eerste bakje koffie op het nieuwe balkon, genietend van dit uitzicht
hadden we discussies over dit keukenblok, dat inmiddels alweer gesloopt en opnieuw gestort is [op het moment dat ik dit schrijf staat er weer zo'n immens grote cement wagen voor de deur]omdat het volgens Matt niet van goede kwaliteit was. Ik hoef natuurlijk niet uit te leggen dat we hiermee nog meer vertraging hebben opgelopen.
Hadden we een niet zo merry christmas [daarover zal ik kort zijn;volgend jaar beter]
en vierden we de verjaardag van Emilie
om het over al het klussen in huis maar niet te hebben.
donderdag 30 december 2010
dinsdag 14 december 2010
Druk
December is met recht een drukke maand! Niet met het zetten van de Kerstboom en Kerst inkopen doen maar met verhuizen en verbouwen. De ouders van John zijn vorige week verhuisd, of misschien moet ik zeggen dat ze vorige week zijn begonnen met verhuizen. Vorige week woensdag heeft het verhuisbedrijf een lading gebracht en het weekend zijn John, Mark en Keith nog 2 keer op en neer geweest om spullen te halen. Dan moet aan deze kant natuurlijk alles uitgepakt worden. En ik kan je vertellen, er is heel wat om uit te pakken. Het gevolg van meer dan 35 jaar in een heel groot huis wonen. Maar het begin is gemaakt en het nieuwe huis is prachtig en heel comfortabel.
En wat ook heel fijn is, het is nog geen 10 minuten met de auto;-)
Trish en Anouk in het nieuwe huis
Het afgelopen weekend hebben we ook het nodige opknapwerk gedaan in ons tijdelijke verblijf. Daar moest ook het nodige gebeuren voor we het weer kunnen verhuren. Het schilderwerk hebben we af gekregen, nu alleen nog grote opruiming houden zodat we zaterdag een eerste inspectie kunnen houden.
Gelukkig zat Anouk helemaal niet in de weg........
En terwijl John heen en weer reed naar Denham Court had Anouk nog 2 verjaardagspartijtjes, van vriendje Casper [zie foto] en vriendinnetje Julia.
En wat ook heel fijn is, het is nog geen 10 minuten met de auto;-)
Trish en Anouk in het nieuwe huis
Het afgelopen weekend hebben we ook het nodige opknapwerk gedaan in ons tijdelijke verblijf. Daar moest ook het nodige gebeuren voor we het weer kunnen verhuren. Het schilderwerk hebben we af gekregen, nu alleen nog grote opruiming houden zodat we zaterdag een eerste inspectie kunnen houden.
Gelukkig zat Anouk helemaal niet in de weg........
En terwijl John heen en weer reed naar Denham Court had Anouk nog 2 verjaardagspartijtjes, van vriendje Casper [zie foto] en vriendinnetje Julia.
zondag 12 december 2010
Worldwide Candle Lighting
Voor de derde keer alweer hebben wij vanavond [de tweede zondag in december]om 7 pm een kaarsje gebrand voor Luca en alle andere kinderen die niet meer hier bij ons zijn. Het licht is op weg, de wereld rond. Branden jullie ook een kaarsje voor haar?
donderdag 9 december 2010
Een speciaal Sinterklaasfeest
Afgelopen zaterdag was de geboortedag van Niclas. Ik heb al eerder over hem en zijn ouders geschreven, maar nog even in het kort;
Niclas is het zoontje van Anabella en Rene. Zij is Australische, hij Nederlander. Niclas overleed bijna 2 jaar geleden. De verpleegkundige van het consultatieburo heeft ons met elkaar in contact gebracht en sinds die tijd trekken we veel met elkaar op.
Afgelopen zaterdag, op 4 december, had Niclas 5 moeten worden. 1 dag voor Sinterklaas, naar wie hij zijdelings vernoemd is omdat Rene en Anabella zoveel leuke herinneringen hebben aan de Sinterklaas traditie. Zij hebben deze dag gebruikt om samen met hun familie en vrienden Niclas te herdenken en dat hebben ze heel mooi gedaan.
Ze hadden iedereen uitgenodigd om naar Centenial Park te komen op de plek waar zij vorig jaar bomen hebben geplant voor Niclas en Emily, hun dochtertje. En ze hadden iedereen gevraagd om een gedichtje voor Niclas te schrijven, zoals wij dat doen als we Sinterklaas vieren. We hebben allemaal ons eigen gedichtje voorgelezen en deze daarna in de boom van Niclas gehangen. Er vloeide veel tranen maar er werd ook gelachen, om de grappige gebeurtenissen en leuke herinneringen die werden beschreven.
Daarna was het tijd voor de kinderen om hun schoen te zetten, onder de boom van Niclas. “Waarom?” hoorde ik verschillende Australische kinderen vragen. Goede vraag natuurlijk en sommigen waren ook behoorlijk sceptisch. Alleen de belofte dat ze de schoen terug zouden krijgen MET een kadootje erin trok ze over de streep.
En vervolgens werden de broer van Anabella en een vriend omgetoverd tot Sint en Piet. Samen met nog een Nederlander in het gezelschap hebben we nog even de puntjes op de i gezet want een Sinterklaas zonder baard kan natuurlijk niet. Waar een stuk keukenrol al niet goed voor kan zijn!
Alle kinderen kregen een kadootje met gedicht in hun schoen. Ook voor Luca was er een pakje met gedicht.
Sint en Piet
Niclas' boom
een kadootje voor Anouk en Luca
Rene met Anouk en Emily
Het is niet dat ik een antwoord verwacht maar ik vraag me af waarom kinderen doodgaan....
Niclas is het zoontje van Anabella en Rene. Zij is Australische, hij Nederlander. Niclas overleed bijna 2 jaar geleden. De verpleegkundige van het consultatieburo heeft ons met elkaar in contact gebracht en sinds die tijd trekken we veel met elkaar op.
Afgelopen zaterdag, op 4 december, had Niclas 5 moeten worden. 1 dag voor Sinterklaas, naar wie hij zijdelings vernoemd is omdat Rene en Anabella zoveel leuke herinneringen hebben aan de Sinterklaas traditie. Zij hebben deze dag gebruikt om samen met hun familie en vrienden Niclas te herdenken en dat hebben ze heel mooi gedaan.
Ze hadden iedereen uitgenodigd om naar Centenial Park te komen op de plek waar zij vorig jaar bomen hebben geplant voor Niclas en Emily, hun dochtertje. En ze hadden iedereen gevraagd om een gedichtje voor Niclas te schrijven, zoals wij dat doen als we Sinterklaas vieren. We hebben allemaal ons eigen gedichtje voorgelezen en deze daarna in de boom van Niclas gehangen. Er vloeide veel tranen maar er werd ook gelachen, om de grappige gebeurtenissen en leuke herinneringen die werden beschreven.
Daarna was het tijd voor de kinderen om hun schoen te zetten, onder de boom van Niclas. “Waarom?” hoorde ik verschillende Australische kinderen vragen. Goede vraag natuurlijk en sommigen waren ook behoorlijk sceptisch. Alleen de belofte dat ze de schoen terug zouden krijgen MET een kadootje erin trok ze over de streep.
En vervolgens werden de broer van Anabella en een vriend omgetoverd tot Sint en Piet. Samen met nog een Nederlander in het gezelschap hebben we nog even de puntjes op de i gezet want een Sinterklaas zonder baard kan natuurlijk niet. Waar een stuk keukenrol al niet goed voor kan zijn!
Alle kinderen kregen een kadootje met gedicht in hun schoen. Ook voor Luca was er een pakje met gedicht.
Sint en Piet
Niclas' boom
een kadootje voor Anouk en Luca
Rene met Anouk en Emily
Het is niet dat ik een antwoord verwacht maar ik vraag me af waarom kinderen doodgaan....
dinsdag 7 december 2010
garage sale
Afgelopen zaterdag vroeg uit de veren om op tijd op de markt te zijn en mijn spullen uit te stallen. Kraampje zag er leuk uit tot het met bakken uit de hemel kwam zetten. Af en toe heb ik het gevoel weer in NL te wonen, zoveel regen als er valt.
Gelukkig klaarde het weer op en heb ik toch nog het een en ander verkocht.
Ik had zowaar een klein beetje een Koninginnedaggevoel
Gelukkig klaarde het weer op en heb ik toch nog het een en ander verkocht.
Ik had zowaar een klein beetje een Koninginnedaggevoel
Abonneren op:
Posts (Atom)